- مدح سرایی(مَ سَ)
مدح سرائی. مدیحه گوئی. عمل مدح سرای. رجوع به مدح سرای شود:
نکنم مدح سرایی به دروغ
که زبان صدق سرای است مرا.
خاقانی
نکنم مدح سرایی به دروغ
که زبان صدق سرای است مرا.
خاقانی
معنی مدح سرایی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مِ حَ سَ)
لغت نامه دهخدا
عمل مدحت سرا. مدیحه گوئی. رجوع به مدحت سرا شود:
شها در شیوۀ مدحت سرائی آن فسون سازم
که چون ره آورد هاروت کارم درفسون خوانی.
وحشی (از فرهنگ فارسی معین)
شها در شیوۀ مدحت سرائی آن فسون سازم
که چون ره آورد هاروت کارم درفسون خوانی.
وحشی (از فرهنگ فارسی معین)
(خُ یَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
مدحت سرای. مدیحه گو. مدحتگر. شاعر مداح. که به شعر کسی را بستاید و مدح کند:
از خلقت تو مدح سرایان تو ای شاه
در خانه همه روزه همی بندند آذین.
فرخی.
زبر او و عطاهای او همیشه بود
چو تختهای عروسان سرای مدح سرای.
فرخی.
دهر شکست پشت من نیست به رویش آب شرم
ورنه چنین نداشتی مدح سرای شاه را.
خاقانی.
مصطفی حاضر و حسان عجم مدح سرای
پیش سیمرغ خمش طوطی گویا بینند.
خاقانی
از خلقت تو مدح سرایان تو ای شاه
در خانه همه روزه همی بندند آذین.
فرخی.
زبر او و عطاهای او همیشه بود
چو تختهای عروسان سرای مدح سرای.
فرخی.
دهر شکست پشت من نیست به رویش آب شرم
ورنه چنین نداشتی مدح سرای شاه را.
خاقانی.
مصطفی حاضر و حسان عجم مدح سرای
پیش سیمرغ خمش طوطی گویا بینند.
خاقانی
سونسرایی آفرینسرایی اشعار مدحی گفتن: شهادر شیوه مدحت سرایی آن فسون سازم که چون ره آوردها روت کارم در فسون خوانی. (وحشی)
